zondag 22 januari 2017

Week 3: forceren is geen optie

"De haas en de slak vieren op dezelfde dag Nieuwjaar".

Deze week dacht ik de 20 km ruimschoots te halen en zo een beetje van de "achterstand" in te lopen. Dat is niet gelukt. Ik ben op 19 km blijven steken, maar ik ben er niet ontevreden over. Als je bedenkt dat ik ook nog een halve dag gezaagd en gesnoeid heb als vrijwilliger voor Staatsbosbeheer, dan heb ik toch een hoop beweging in de buitenlucht gehad.

Aan het weer lag het zeker niet: fris, maar zonnig. En het begon goed. Op maandag liep ik één van mijn polderrondjes van 5,5 km. Ik was aan deze kant van het dorp al een poosje niet geweest en ik schrok van de enorme hoeveelheid blikjes en plastic flesjes in de berm. Vrijdagmiddag liep ik het rondje opnieuw, samen met mijn man. We kwamen met 2 volle vuilniszakken thuis. Onderweg passeerden twee wandelaars ons: "Dat zouden meer wandelaars moeten doen", opperde één van hen. Ik ben het helemaal met haar eens. En alle beetjes helpen: één blikje in de dichtstbijzijnde prullenbak gooien helpt al!
Er stond op dat moment dus al 11 km op de teller. En door mee te doen met een wandeltocht georganiseerd door de Wandelsportvereniging ZeldenRust in Axel zou het moeten lukken. 

Zaterdagochtend op 9.30 uur stonden we aan de start voor een tochtje van 14 km.  Het was prachtig weer, we namen de tijd voor foto's. De resterende rijp toverde nog geregeld de mooiste schilderijen tevoorschijn. Maar na een km of 6 ging het toch mis. Verkeerde sokken? Eerst kreeg ik last van mijn rechtervoet, daarna van mijn rechterheup, vermoedelijk omdat ik "raar" ging lopen om het ongemak te ontwijken. De rust was op 8 km in hetzelfde gebouw als de start. Het leek me verstandig om niets te forceren en van het tweede deel af te zien. Want 19 km in één week is toch ook netjes en ik wil volgende week weer gewoon kunnen lopen!

Voor wie Axel en omgeving eens op eigen gelegenheid wil verkennen heeft de VVV een wandelrouteboekje te koop onder de titel SPOORPAD (KLIK HIER). Daarin staan routes van 7, 8 of 14 km. De stad zelf is er ook in opgenomen. 's Zomers is het mogelijk de Watertoren te beklimmen. Binnen interessant en boven een schitterend uitzicht over het Kunstbos en het zweefvliegveld. Het vernieuwde museum Het Warenhuis en de stadsmolen zijn een bezoek zeker waard. In de directe omgeving zijn meer wandeltochten te maken, over de Fortenlinie uit de tijd van de Tachtigjarige oorlog bv. 

© Jannie Trouwborst, januari 2017. 

Zeeuws-Vlaanderen beschikt trouwens over een wandelknooppuntensysteem. Met twee kaarten kun je zelfstandig de hele regio bewandelen.

Stand na 3 weken: 46,5/1000 km.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten