dinsdag 22 augustus 2017

De Wandeltag van Vera: mijn antwoorden

Je ziet ze steeds vaker Tags, vragenlijsten, die je kan invullen en voor je het weet heb je een nieuwe blog samengesteld. Je kan zelf de vragen bedenken of de tag van iemand anders gebruiken en de bedenker ervan vermelden in je blog. Vera struinde rond op internet en kon niet zo snel de tag “Wandelen” vinden en heeft toen zelf een set aan vragen bedacht. Haar antwoorden lees je HIER.  De mijne vind je hieronder. 

Waarom wandel je?

Wandelen vind ik de meest ideale manier om te ontspannen en om van de natuur te genieten. En het is goed voor mijn gezondheid.
Bovendien kan ik er meerdere hobby's mee combineren: fotograferen, geocachen, vogels kijken en er achteraf over bloggen! Al begin ik te merken, dat ik niet teveel tegelijk moet willen. Dan verdwijnt de ontspanning al snel. Bovendien wandelt het niet zo fijn met een GPS, verrekijker èn (zware) fotocamera.

Wanneer wandel je?

Een paar maal per week wandel ik ommetjes in de buurt van 4 tot 7 km. En eenmaal per week een langere tocht. Vroeger was dat rond de 18 km. Door allerlei omstandigheden is dat gezakt naar rond de 10. Maar ik ben weer aan het opbouwen. Ik hoop er ooit weer 15 van te maken. En ik probeer dit jaar 1000 km bij elkaar te sprokkelen. Op dit blog kun je de stand van zaken volgen.

Waar wandel je het liefst?


Overal waar het rustig is, in een natuurlijke omgeving. Strand, bos, heide, polders, landgoederen, maakt allemaal niet uit. Een stadswandeling slechts bij uitzondering en dan het liefst in de wat kleinere historische stadjes en dorpen. Ze waren ideaal toen ik niet zo ver kon. Mijn favoriete wandeling ligt op de grens van een bos en een ander landschap. 

Wandel je samen of alleen? 

De ommetjes loop ik meestal alleen. De lange afstanden lopen mijn man en ik samen. Soms doen we mee aan een georganiseerde tocht in Vlaanderen, maar doorgaans vind ik die te massaal. Ze waren echter ideaal om de natuurgebieden in Vlaanderen te leren kennen toen we hier nog niet zolang woonden.
Vroeger organiseerde ik wandelingen voor De Wandelpool (KLIK HIER). Dat was ook leuk: wandelen in kleine groepjes (8 tot 10 mensen). Maar Zeeland blijkt voor de meesten te ver. 

Wat is voor jou het perfecte wandelweer? 

Droog en niet te warm. Aan regen heb ik een hekel, zeker als het met bakken uit de hemel valt. Maar verder maakt het me allemaal niet uit. Als ik maar lekker buiten ben. Mijn favoriete seizoen is de herfst. Dan het voorjaar en tenslotte de winter. In de zomer is het al snel te warm voor me. Bij 20 graden houdt het ongeveer op. 

Wat neem je mee tijdens jouw wandeling? 

Ik gebruik een heuptas, dus ik moet een beetje passen en meten. Portemonnee en telefoon, GPS en wandelkaart, proviand en water, medicijnen, zakdoekjes en pleisters, zitlap (een dunne, opgevouwen lap schuimplastic om over een natte bank te leggen), soms droge sokken. Mijn verrekijker alleen op kortere wandelingen. Mijn spiegelreflexcamera gaat lang niet altijd mee: hij is te zwaar. Maar gelukkig ben ik meestal in gezelschap van een echtgenoot met een handzamer camera. Dus die foto's komen er toch wel. 

Wat is jouw wandeltempo? 

Dat weet ik niet precies, maar het zal in de buurt van de 4 km/uur liggen bij de dagelijkse ommetjes en wat lager bij de langere tochten. Ik neem er de tijd voor, want het is geen prestatieloop, maar ontspanning. Dus even zitten op een mooi punt of onderweg ergens iets eten of drinken moet ook kunnen.

Op welke schoenen wandel je?

Jarenlang heb ik op Lowa's gelopen, eerst hoge, later halfhoge. Vorig jaar ben ik overgestapt op hoge Hanwag schoenen. Ze geven extra steun aan mijn enkels bij ruw terrein en zijn toch soepel. Daarnaast heb ik een Asics sportschoenen met een goede dempende zool voor grotendeels verharde wandelingen en nog een paar lage wandelschoenen van Tenson voor onverharde wandelingen over niet te ruig terrein. Ik denk dat het goed is om niet steeds op dezelfde schoenen te lopen.

Wandel je het liefst verhard of onverhard? 


Onverhard! Het is niet alleen prettiger voor mijn voeten (en inmiddels ook minder belastend voor mijn gewrichten), maar je komt ook nog eens op veel meer mooie en rustige plekken. Overigens is een halfverhard karrenspoor of een grindpad voor mij ook onverhard. Fietspaden en asfalt vermijd ik liever, ook als het autoluw is, maar soms is het helaas niet anders. Ik heb het alleen niet zo op stuif- of duinzand en het zachte deel van het strand. Dat is me te zwaar. 

Wanneer is een wandeling voor jou geslaagd? 

Als ik in een mooie en verrassende omgeving gewandeld heb. Steeds hetzelfde pad gaat me snel vervelen, ik heb nu eenmaal een goed geheugen. Ik zal een wandeling dan ook nooit binnen een jaar herhalen, want pas na verloop van tijd kan ik met een frisse blik naar bijzondere zaken op de al bekende route kijken.
Waar ik een hekel aan heb zijn wandelingen waarvan achteraf blijkt dat ze veel beloven dat niet waargemaakt wordt. Liever geen beloften en verrast worden, dan misplaatste loftuitingen. Dat schept valse verwachtingen. Een andere ergernis is een slechte routebeschrijving of ontbrekende merktekens. Gelukkig is er met een kaart en een GPS veel op te lossen, dus we zullen niet snel meer verdwalen. Maar vroeger kon verdwalen en kilometers om moeten lopen, een fijne wandeling uiteindelijk toch nog verzieken.

© Jannie Trouwborst, augustus 2017.


Geef de “Wandelen-Tag” door!
Vind je de Wandelen-Tag ook leuk om in te vullen? Dan kun Vera's vragen gebruiken en beantwoorden. Je vindt ze HIER!

Samen met de kleindochters deze week 19 km kunnen noteren. Stand na 33 weken: 571/1000km.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten